Kampen - Een geschiedenis - een praktijk

• Van koloniale tot nazikampen en vernietigingscentra
  
• Het kamp als ‘heropvoedingsinstrument’ of ‘eindoplossing’
• Hedendaagse kampen en het proces van normalisering

Bij het horen van ‘concentratiekamp’ denken we meteen aan nazikampen zoals Auschwitz-Birkenau, maar ‘het kamp’ als een instrument om ‘bepaalde problemen’ op te lossen bestaat al langer. Aan het begin van de 20ste eeuw richtten de Spanjaarden en de Britten concentratiekampen op in Cuba en Zuid-Afrika. Later beschreef politiek filosofe Hannah Arendt hoe die koloniale invulling van het kamp-instrumentarium als een boemerang is teruggekeerd naar het Europese continent.

Van koloniale kampen over nazikampen en de Gulag tot Guantanamo en de Chinese ‘heropvoedingskampen’ vandaag: Christophe Busch gaat terug naar de essentie. Wat is een kamp? Wat kan de geschiedenis van kampen ons leren? Sinds vorige eeuw blijkt het kamp niet weg te slaan uit onze menselijke geschiedenis. Socioloog Zygmunt Bauman stelde zich dan ook terecht de vraag of we vorige eeuw niet als ‘de eeuw van kampen’ moeten benoemen. En hoe zal het kamp deze eeuw ingezet worden om ‘bepaalde problemen op te lossen’?

TIP: Op woensdag 5 mei lichten kunstenaars Anton Kusters en Ruben Samama hun 'Blues Skies Project' toe in Genk. Deze installatie verbeeldt het trauma van duizenden gevangenen uit de nazi-kampen. Klik hier  voor meer informatie. 

Je ontvangt ongeveer 24 uur voor begin van het webinar een deelnamelink via e-mail.